Waarmerken van vertalingen is vaak vereist bij documenten van officiële instanties, zoals diploma’s, rijbewijzen en vonnissen. Er zijn geen wettelijke voorschriften hoe een gewaarmerkte vertaling er uit moet zien. Gewoonlijk zet de vertaler een stempel op de vertaling, evenals zijn handtekening en een paraaf op iedere pagina van de bron- en doeltekst. Het brondocument en de vertaling worden onverbrekelijk aan elkaar gehecht.
Alleen een vertaler die is ingeschreven in het Register van Bureau beëdigde tolken en vertalers (Bureau btv) en door de rechtbank is beëdigd mag gewaarmerkte vertalingen maken.

Legalisatie is het afgeven van een verklaring door ambtenaren over de echtheid van de handtekening op het stuk. Dankzij het Haags legalisatieverdrag, beter bekend als het Apostilleverdrag, is de legalisatie van buitenlandse juridische akten tussen de landen die het verdrag hebben geratificeerd, een stuk eenvoudiger geworden. De apostille is dus in de plaats gekomen van de lange omslachtige legalisatieprocedure. De apostille dient qua lay-out en informatie te voldoen aan vaste regels en wordt in Nederland afgegeven door de griffiers van de arrondissementsrechtbanken.